Zwemmen en klimmen

Vanochtend op advies van de receptie vroeg opgegaan om richting Wadi Shab te trekken. Dit was een off road walking dit keer. Omdat deze wadi vanaf het begin (aan zee) al met water is gevuld. Het zou een kleine drie kwartier lopen zijn tot de wadi, dus we zouden aardig wat beweging krijgen.

De wandelingen gaan hier niet over paden. Ze beginnen met grof en fijner grind en veranderen dan langzaam in een klim langs en over grote keien welke door het water zijn meegesleurd.

Halverwege werd de weg wat onduidelijk. Maar gelukkig liepen er drie kleine kereltjes die ons weer op weg hielpen. En vervolgens al rennend om ons heen de weg wezen. Rennend op hun blote voeten over de stenen en keien. En ons de juiste weg wijzend tot we bij het water aankwamen. Er was maar 1 weg verder. Door het water. De jochies gingen voor en wilden alles dragen. De camera hebben we toch maar zelf gedaan.

Er kwam net een ander Nederlands duo aan bij de plas waar we zwemmend verder moesten. Dus om en om zouden we op elkaars spullen passen.

Wij gingen als eerste op weg. Al zwemmend door diep en helderblauw water. Je keek wel meters door het water naar de bodem. Al zwemmend en klauterend kom je uiteindelijk bij een doorgang door het gebergte. Hier pas je net met je hoofd tussendoor terwijl je doorzwemt. En dit eindigt bij een waterval welke je omhoog klimt via een touw. Een nauwe opening leidt je tot het volgende prachtige water met uitzicht.

Vervolgens de hele weg weer terug. Je verwonderend waar je doorheen zwemt en overheen klautert. En een sprong omlaag maakt van een rots van een meter of vijf.

Na even bijgekomen te zijn was het tijd de hele wandeling weer terug te doen. En begrepen we waarom we vroeg moesten zijn. Het werd alsmaar drukker en drukker met locals en toeristen.

Het was de bedoeling om nog een droogliggende wadi te rijden, maar dit hebben we overgeslagen. Eerst even met wat eten bijgetankt. Waar we in het dorp lunchte en vrolijk zwaaiend werden begroet door drie kleine meisjes met hun enige woordjes Engels: how are you en bye bye. Fantastisch!

Hierna door naar bimmah sinkhole. Dit is een weggezakt stuk grond waarin een waterpoel is. Hier kan je zwemmen, maar dit hebben we overgeslagen. Wel een bijzonder stuk natuur.

Inmiddels aardig uitgeput koers gezet naar het laatste hotel van deze vakantie. Van thuis wisten we al dat het wat luxer zou worden dan de afgelopen week. Snel doorrijden dus. Maar de route was zo mooi, en steil, dat we toch meer de tijd namen. Dwars door een prachtig gebergte over steile wegen met steeds een veranderend uitzicht. Met als knallende afsluiter een grote hobbel plotseling de snelweg weer op. Een deja-vu naar het moment dat Frank bijna het water in reed. Maar dit bleek de bedoeling.

De route eindigde uiteindelijk bij een heel complex met hotels, restaurants, haven, golfbaan. Ongekende luxe opeens. Eenmaal aangekomen eerst een late check out geregeld zodat we woensdag ook de hele dag hier doorbrengen. En toen even zwemmen en van de laatste zonnestralen genieten. Het restaurant serveerde heerlijke gerechten. Dit was toch wel erg genieten aan het einde van deze enerverende trip. Even ontspannen in ongekende Arabische luxe.

Na een heerlijke nacht is het vandaag nog genieten en niet veel doen. Langs het zwembad hangen en soms erin springen zal de grootste activiteit zijn. Daarna rustig alles klaarmaken voor de vlucht terug vannacht.

Tussendoor is het plan om te eten in het Al Bustan hotel, het hotel van de sultan. Daarna de auto afgeven bij het vliegveld en terug naar Nederland. Hopelijk wat slaap in het vliegtuig en dan kunnen we jullie daarna alle ervaringen vertellen, foto's en video's laten zien. We moeten zelf nog beseffen wat we nou het mooiste vonden en meest bijzondere hebben gezien.